Spis treści:
Siew i sadzenie cukinii do gruntu
Wysiew cukinii bezpośrednio na grządki najlepiej zaplanować między 15 maja a 15 czerwca. W tym okresie gleba osiąga stabilną temperaturę powyżej 15°C, co zapewnia szybkie i równomierne wschody. Nasiona umieszcza się po dwie sztuki w pojedynczych dołkach o głębokości 2–3 cm, zachowując między nimi przynajmniej 90 cm odstępu. Gdy obie rośliny wzejdą, słabszą należy usunąć, aby pozostała miała więcej miejsca i dostępu do składników odżywczych. Zalecane jest, by przed wysiewem przekopać ziemię z dodatkiem kompostu – ok. 40–50 litrów na każde 10 m² – co znacznie podnosi zawartość potasu w glebie i sprzyja prawidłowemu zawiązywaniu owoców. Dobrze przygotowane podłoże zapewnia kiełkowanie już po około siedmiu dniach.
Alternatywą dla siewu do gruntu jest uprawa z rozsady, która pozwala uzyskać wcześniejsze plony. Nasiona wysiewa się w drugiej połowie kwietnia, najlepiej do pojedynczych doniczek torfowych lub biodegradowalnych, a młode rośliny przenosi do gruntu od 20 maja. Kluczowe jest, by zachować całą bryłę korzeniową – przesadzanie bez niej zwykle kończy się zahamowaniem wzrostu lub zamieraniem siewki. Metoda ta pozwala wyprzedzić naturalny cykl o około trzy tygodnie i lepiej zabezpiecza młode rośliny przed szkodnikami, szczególnie ślimakami. Po posadzeniu można dodatkowo zabezpieczyć stanowisko białą agrowłókniną, która ogranicza wahania temperatury i przyspiesza aklimatyzację, ale należy ją zdjąć, gdy pojawią się kwiaty, aby umożliwić zapylanie.
Dobrze owocujące odmiany cukinii
Najwyższe plony dają odmiany o intensywnie zielonej lub żółtej skórce, wśród których wyróżniają się m.in. 'Dunja F1', 'Caravaggio F1' i 'Goldena'. 'Dunja' dojrzewa wyjątkowo wcześnie – pierwsze zbiory możliwe są już po 45 dniach od wschodów, a roślina kontynuuje owocowanie nawet przy obniżonej temperaturze powietrza. 'Caravaggio F1' charakteryzuje się otwartym, łatwym w pielęgnacji pokrojem oraz stabilnym plonem po niespełna dwóch miesiącach wegetacji. Z kolei 'Goldena' wytwarza intensywnie żółte owoce o wyrównanym kształcie i wysokiej masie, co czyni ją szczególnie przydatną w kuchni i przetwórstwie. Wszystkie trzy odmiany należą do wyjątkowo wydajnych – pojedyncza roślina potrafi dać ponad 20 kg owoców, co sprawdza się zwłaszcza w ogrodach o ograniczonej powierzchni uprawnej.
Odmiana 'Goldena' wytwarza żółte owoce, które są chętnie wykorzystywane w przetwórstwie. Fot. Jens_V_Dancker / Canva Pro
W uprawach komercyjnych oraz pod osłonami chętnie stosuje się hybrydy, które zapewniają wyrównanie jakości plonu przez cały sezon. Przykładem jest 'Bowman SQ 7420 F1', którego owoce utrzymują jednolity wygląd i wielkość nawet przy niekorzystnych warunkach pogodowych. Odmiana ta jest niemal całkowicie odporna na najczęstsze wirusy atakujące dyniowate, takie jak WMV i ZYMV. Wśród klasycznych propozycji nadal popularna pozostaje 'Black Beauty' – kompaktowa, odporna na mączniaka i dobrze sprawdzająca się w ogrodach prowadzonych metodami naturalnymi. Ciekawą propozycją do ogrodów przydomowych i balkonowych jest natomiast 'Zephyr' – odmiana kompaktowa o dwukolorowej skórce i długim okresie owocowania.
Jakie wymagania ma cukinia?
Cukinia najlepiej rośnie w glebie zasobnej w próchnicę, o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego (pH 6,0–7,0), na stanowiskach nasłonecznionych i osłoniętych od wiatru. Optymalne rezultaty uzyskuje się po nawożeniu obornikiem, ale przy braku tej możliwości warto na początku sezonu zastosować kompost. Dodatkowe ściółkowanie słomą lub innym organicznym materiałem ogranicza parowanie wody, stabilizuje temperaturę gleby i hamuje rozwój chwastów. Korzenie cukinii sięgają tylko na głębokość ok. 30 cm, co oznacza, że w czasie ograniczonych opadów będziemy musieli zadbać o regularne dostarczanie wody.
Przeczytaj również: Uprawa cukinii w pionie. Jak to dobrze robić - zasady i zalety uprawy w pionie
Nawadnianie należy dostosować do fazy wzrostu – przed pojawieniem się zawiązków wystarcza 10 litrów na m² co 5–7 dni, natomiast w szczycie owocowania dawka wzrasta nawet do 20 litrów. Ilość ta odpowiada około 25–30 mm opadu tygodniowo i powinna być podawana bezpośrednio na glebę, aby nie powodować zawilgocenia liści i ograniczyć ryzyko mączniaka. Od momentu, gdy owoce osiągną kilka centymetrów długości, warto raz w tygodniu zasilać rośliny nawozami bogatymi w potas, np. gnojówką z pokrzywy lub gotowymi preparatami mineralnymi o proporcji NPK wynoszącej 1:1:2. Należy unikać przenawożenia azotem, które prowadzi do nadmiernego rozrostu liści kosztem plonu. Cukinia odwdzięcza się systematycznym zbiorem – usuwanie dojrzałych owoców co dwa–trzy dni pobudza roślinę do wytwarzania kolejnych aż do jesiennych przymrozków.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Czym pryskać cukinię, aby nie było pustych kwiatów? Po takiej mieszance plony będą obfite i zdrowe
Gnojówka z czosnku do podlewania pomidorów. Działa jak ochronna tarcza przed chorobami
Rozpuść i pryskaj ogórki już po posadzeniu. Zaraza ich nie chwyci