Na ojczystych terenach orzech czarny zaliczany jest do jednych z większych drzew. Gdy rośnie w sprzyjających mu warunkach, może osiągnąć nawet 50 metrów wysokości. U nas rozrasta się on maksymalnie na wysokość 30-35 metrów.
Orzech czarny: kora, liście, kwiaty, owoce
To potężne drzewo z długim, prostym pniem. Charakterystyczna dla orzecha czarnego jest kora o ciemnobrunatnym zabarwieniu z głębokimi spękaniami.
Jego gałęzie pokrywają długie, pierzaste liście złożone z ok. 15-23 listków. Są one zaokrąglone u nasady i lekko zaostrzone na końcach. Po spodniej stronie okrywa je meszek.
Kwiaty męskie tworzą grube, zielone kotki o stożkowatym kształcie. Kwiaty żeńskie są raczej niepozorne.
Owoce orzecha czarnego pojawiają się na przełomie września i października. Ich zielona okrywa jest mocno aromatyczna. Łupiny otaczające nasiona naznaczone są silnym, pionowym bruzdowaniem. Podobnie jak kora mają one ciemne, niemal czarne zabarwienie.
Pestki są jadalne, ale ich walory smakowe nie są tak cenione jak tych pozyskiwanych z orzecha włoskiego.
Z kory, liści i łupin orzecha czarnego ekstrahuje się substancję o nazwie juglon. Ma ona działanie antybakteryjne i przeciwzapalne. Cenione jest również jego drewno z uwagi na ciemny kolor i atrakcyjny rysunek słojów.
Stanowisko: Półcieniste, słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Kora, owoce, liście
Podlewanie: Skąpe, średnie
Wysokość: -
Pokrój: Kulisty
Termin kwitnienia: Maj
Zimozielone: nie