Dzięki zastosowaniu odpowiednich roślin, z końcem lata nasze ogrody mają szansę znów rozkwitnąć feerią barw. Wczesną jesienią zakwita bowiem wiele ozdobnych gatunków. Oto rośliny, które we wrześniu, październiku i listopadzie wyglądają najpiękniej.
Wrzosy
Wrzosy to rośliny, które królują w naszych ogrodach jesienią. Nieliczne odmiany zaczynają kwitnąć już od lipca, jednak większość rozkwita na przełomie sierpnia i września. Największą popularnością cieszą się okazy w odcieniach różu, fioletu i czerwieni. Poszczególne odmiany mogą różnić się od siebie wysokością, barwą kwiatów oraz kolorem liści. Wrzosy wymagają suchego, przepuszczalnego podłoża o kwaśnym pH. Ich stanowisko powinno być słoneczne, osłonięte przed wiatrem. Warto sadzić je w grupach — kobierce fioletoworóżowych krzewinek będą ładnie wyróżniać się na tle całego ogrodu.
SPRAWDŹ: Wrzosy na balkonie i tarasie - pielęgnacja
Astry
Astry uznawane są za jedne z najlepszych roślin do uprawy dla początkujących ogrodników. Przy niewielkim nakładzie pracy odwdzięczają się naprawdę bujnym kwitnieniem. Bylinowym gatunkom astrów należy zapewnić nasłonecznione stanowisko, o przepuszczalnej glebie, której pH jest zasadowe lub lekko kwaśne. Wysoko rosnące gatunki marcinków (np. nowoangielskie i nowobelgijskie) umieszczone na tyłach rabat będą ładnym tłem dla innych, niższych roślin. Równie efektownie będą prezentowały się posadzone wzdłuż ścieżek i obwódek.
SPRAWDŹ: Wrzesień w ogrodzie: Jak pielęgnować astry?
Aksamitki
Aksamitki to rośliny jednoroczne, które zawsze się udają. Jedyne czego im trzeba do zdrowego wzrostu to przepuszczalna, żyzna gleba oraz umiarkowane podlewanie. Rosną zarówno w słońcu, jak i półcieniu. Ich aromatyczne kwiaty są uwielbiane przez motyle. Aksamitki warto uprawiać w ogrodzie ze względu na ich allelopatyczne właściwości. Dzięki zawartym w nich olejkach eterycznych zwalczają nicienie i odstraszają niektóre gryzonie.
SPRAWDŹ: Aksamitki - przyjaciółki ogrodu. Dlaczego warto je mieć w ogrodzie?
Fot. dalie / 123RF/PICSELL
Dalie
To wieloletnie byliny z rodziny astrowatych. Osiągają nawet do 1,5 m wysokości. Charakteryzują się fantazyjnie uformowanymi, pierzastymi liśćmi oraz niezwykłej urody kwiatami, które występują w wielu kolorach, począwszy od czerwieni i żółci, przez biel, fiolety i róże, na niebieskim skończywszy. Karpy dalii wysadza się do gruntu późną wiosną. Pierwsze pąki wykształcają już na przełomie czerwca i lipca, kwitną aż do później jesieni. Rośliny najlepiej czują się w wilgotnej, przepuszczalnej glebie, w miejscu słonecznym, ale osłoniętym od wiatru. Warto dodać, że dalie to jedne z niewielu gatunków, które wyrosną w towarzystwie orzecha włoskiego. Przeczytaj, co jeszcze posadzić przy orzechu włoskim.
Zimowity
Z powodu wyglądu zimowity często mylone są z krokusami. Bliżej im jednak swoim pokrewieństwem do lilii niż do szafranu — pomimo zbliżonej budowy morfologicznej. Jesienią upiększają ogrody różnobarwnymi, wzniesionymi, kielichowatymi kwiatami. Występują w odcieniach różu, fioletu, purpury i bieli. Są mrozoodporne. Do dobrego wzrostu potrzebują przepuszczalnej, nieprzesychającej gleby na stanowisku przesłoniętym przed pełnym słońcem. Uwaga! Są bardzo trujące. Przeczytaj więcej o pielęgnacji jesiennych krokusów.
Chryzantemy
Chryzantemy należą do rodziny astrowatych. Ich największą ozdobą są uformowane w koszyczek kwiatostany o różnej wielkości i kolorach. Dzięki swoim intensywnym barwom urozmaicą scenerię każdego ogrodu, również wtedy, kiedy na zewnątrz panuje smutna, jesienna szaruga. Rabatowe odmiany chryzantem cechują się mrozoodpornością. Roślina preferuje glebę zasadową, żyzną, próchniczną oraz słoneczne stanowisko.
SPRAWDŹ: Jak pielęgnować chryzantemy?
Fot. Ciemiernik (śnieżna róża) 123RF/PICSELL
Ciemierniki
Ciemierniki to wyjątkowy rodzaj roślin – rozkwitają wtedy, kiedy wszystkie inne gatunki trwają w uśpieniu. Pora ich kwitnienia zaczyna się w listopadzie i trwa aż do marca. Są bardzo wytrzymałe i niezbyt kłopotliwe w uprawie. Występują w wielu wersjach kolorystycznych — bieli, kremach, różach, fioletach i czerni. Właściwe warunki dla ich wzrostu to wysoce wilgotna, przepuszczalna, próchnicza gleba o zasadowym odczynie. Najlepiej umieścić je w stanowisku półcienistym lub świetlisto-cienistym – np. pod koronami dużych drzew lub na brzegu krzewiastych nasadzeń. W okresie kwitnienia potrzebują większej ilości promieni słonecznych – ale nie jest to trudne do osiągnięcia, gdyż większość roślin w okresie zimowym, nie mając liści, nie zasłania ciemierników.
Czytaj więcej o ciemiernikach.