Spis treści:
Mahoberbeys – co to za roślina?
Mieszańce powstające samoistnie, czyli w zgodzie z naturą i jej potrzebami, zwykle kwitną w podobnych terminach, co rośliny mateczne, a także mają porównywalną formę, plenność czy wartości ozdobne. Są sobie bliskie i tym wyraźnie różnią się od grupy mieszańców międzyrodzajowych. Te rośliny tworzone są przez człowieka w ramach kontrolowanej i uważnie prowadzonej uprawy, gdzie próby krzyżowania mają określony cel – chodzi o to, by powstające w ten sposób okazy były bardziej odporne, lepiej rosły i zdrowo owocowały bez względu na wahające się warunki uprawy.
Gotowe odmiany mieszańcowe mają też pełnić funkcje ozdobne, dzięki ciekawym cechom zewnętrznym: kombinacji tempa wzrostu i przybieranego pokroju, kształtom liści i kwiatów, kolorom oraz roztaczanym wokół zapachom. Czy produkcja odmian mieszanych międzyrodzajowych to bezpieczne zagranie w kontekście ochrony przyrody lokalnej? Czy modyfikowanie jej poprzez wprowadzanie obcych form jest zgodne z planami odbudowania naturalnych krajobrazów, utraconych w wyniku działalności człowieka? Umiejętnie prowadzona hodowla oraz przestrzeganie przez twórców nowych odmian zasad ekologicznych i etycznych krzyżowania znanych nam gatunków zapewniają bezpieczeństwo.
Odległe pokrewieństwo gatunków wybieranych do krzyżowania prowadzi niekiedy do zaniechania prób ich połączenia w wartościową odmianę. Nie zawsze otrzymywane rośliny są dość trwałe. Jednak wśród powstałych roślin są takie, które osiągnęły szczytowe wymagania i od lat zdobią ogrody. Jeśli dotychczas o nich nie słyszałeś, czas poznać takie piękności, jak np. jarzębogrusza uszkowata, głogojarząb czy niezwykle udany zimozielony mahoberberys.
Skrzyżowanie mahonii i berberysu zimozielonego pozwoliło uzyskać ciekawą roślinę mieszańcową o fantastycznych cechach ozdobnych i wysokiej funkcjonalności np. do obsadzania linii ogrodzenia w formie zwartych, "wszystko odpornych" żywopłotów. Fot. binder1/irontrybex/123rf.com
Roślina ta to krzyżówka mahonii oraz berberysu zimozielonego. Mimo swojego ozdobnego charakteru oraz całorocznej atrakcyjności jest dość rzadko spotykana, co sprawia, że przypisuje się jej w pewnym stopniu znaczenie kolekcjonerskie. Dekoracyjność mahoberberysów wynika z ich skórzastych, lśniących, dużych liści o oryginalnym kształcie oraz intensywnie żółtych, gęsto rozwijających się kwiatów. Mahoberberys wydaje ciemne, lekko wydłużone owoce, upodabniające go do jagody kamczackiej. Tworzą one ciekawy kontrast z ciemną zielenią poszarpanej, ostrej na brzegach blaszki liściowej.
Przeczytaj również: Berberysy zimozielone – gatunki i uprawa. W zimie nadal są piękne
Jak uprawiać mahoberberys?
Uzyskanie formy dekoracyjnej nie jest niczym skomplikowanym, podobnie jak przy uprawie roślin, z których mahoberberys powstał. Przy odrobinie zainteresowania krzew dorasta do 1,5 metra i utrzymuje zwarty, gęsty pokrój. Choć polecany jest szczególnie do uprawy w miejscach o świetle rozproszonym to mahoberberys doskonale rozrasta się również na stanowiskach mocno zacienionych i osłoniętych niemalże z każdej strony.
Dojrzała roślina nie wymaga wielkiego wsparcia w okresie jesienno-zimowym, jednak młode sadzonki w 1 i 2 roku po posadzeniu na czas mrozów warto okrywać lekką agrowłókniną. Chcesz dowiedzieć się, jak uprawiać mahoberberys w formie żywopłotu, a jak w donicy tarasowej w dekoracyjnej formie soliterowej? Oto co poradził mi znajomy ogrodnik:
- najważniejsze, aby sadzonki trafiały do gleby przepuszczalnej, odczyn jest mniej ważny;
- z okrywaniem roślin w czasie mrozów poczekaj, aż temperatury spadną do -10°C lub mocniej, wcześniej wystarczy, że wokół podstawy pędów rozsypiesz grubszą warstwę ściółkującą;
- nie bój się sadzenia mahoberberysów jako podszyt dla większej grupy drzew, ogrodnicze doświadczenie pokazuje, że w takich warunkach doskonale sobie radzą;
- nisko prowadzony mahoberberys lub mahonioberberys (z taką nazwą również możesz się spotkać) doda uroku bylinowym rabatom, z kolei w ogrodzie nowoczesnym warto posadzić go wśród niższych i wyższych traw ozdobnych;
- planując żywopłot z mahoberberysu koniecznie uwzględnij jego pokrój i rozmiary, jakie przyjmuje – wysokie na nawet 3 m i szerokie na 2 m dorosłe rośliny posadzone w równym rzędzie pozwolą ci skutecznie oddzielić od siebie różne strefy ogrodu lub ukryć mało estetyczne ogrodzenie za niemalże jednolitą warstwą zieleni;
- mahoberberysy uprawiane w pojemnikach wymagają przenoszenia do chłodnych pomieszczeń na zimę, by mróz nie uszkodził ich korzeni.
Jeśli chcesz, by twój krzew w maju zakwitał na żółto, w sierpniu obsypywał się fioletowymi jagodami i późną jesienią stawał się najczęściej odwiedzaną restauracją dla ptaków pod chmurką, dopilnuj, aby trafił do żyznej gleby i miał dość wilgotno przez cały rok. Mahoberberysy przystosowują się do podłoża piaszczystego, gliniastego, mieszanego i przeciętnie zasobnego, ale w żyznej glebie żywopłot mocniej się zagęści i to już po pierwszym, formującym go cięciu.
Mahoberberys – zastosowanie
Dzięki swoim walorom ozdobnym gatunek ten pasuje nie tylko do ogrodów, na regularne rabaty, nasypy czy skarpy, lecz także świetnie prezentuje się w pojemnikach na balkonach lub tarasach. Może być sadzony nieregularnie lub w formie zwartego żywopłotu zarówno w stylistyce nowoczesnej, jak i tradycyjnej, prostej formie. Lista jego zastosowań jest naprawdę długa, a uprawa prostsza, niż mogłoby się wydawać.
W okresie kwitnienia mahoberberys podobnie jak mahonia wybarwia się na żółto, by następnie, wczesną jesienią wydać ogrom "jagodowych" owoców. Fot. yanius/123rf.com
Olbrzymim atutem tej ciekawej odmiany mieszanej jest jej odporność na cięcie i to nie tylko delikatnie formujące, lecz także mocno odmładzające. Oznacza to, że raz posadzony zimozielony mahoberberys będzie dekoracją na długie lata, a gdy zacznie starzeć się i tracić dawny urok, wystarczy, że sięgniesz po sekator. Ostre cięcie odmładza roślinę, regeneruje ją i zachęca do ponownego, piękniejszego zagęszczania, a tym samym pozwala przywrócić formę z początków uprawy. Między innymi właśnie dlatego coraz częściej możesz zauważyć ten oto gatunek w ramach miejskiej zieleni użytkowej, a także ogólnodostępnych ogrodach miejskich, gdzie zastępuje niższe ogrodzenia.
Szerokie zastosowanie mahoberberysu bierze się z jego odporności na dowolne kształtowanie. Możesz utrzymać roślinę w formie niskiego krzewu dorastającego do maksymalnie 1,5 metra lub puścić wodze fantazji i dając jej nieco więcej swobody wyprowadzić z niej oryginalny okaz na nawet 3 metry, górujący ponad innymi roślinami.
Zastanawiasz się, jak ta roślina wpiszę się w klimat twojego ogrodu? Według architektów i projektantów przestrzeni zielonej mahoberberys pasuje zarówno do kompozycji geometrycznych, wiejskich nasadzeń o dużej swobodzie wzrostu, ogrodów skalnych, gdzie pokrój roślin dyktują warunki stanowiskowe oraz mikroklimat regionu, jak i do skrupulatnie zaprojektowanych ogrodów o większej surowości: nowoczesnych form minimalistycznych, ogrodów chińskich czy japońskich. Spróbuj znaleźć dla niego miejsce, a z pewnością nie będziesz zawiedziony tym, jak dopełni obecny krajobraz.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Jeden z niewielu krzewów kwitnących w pełnym cieniu. Mahonia pospolita – uprawa i pielęgnacja
Zimozielony krzew doskonale zastąpi tuje. Jak uprawiać mahonię na żywopłot?
Żywopłot całoroczny - jak założyć i pielęgnować. Najlepsze rośliny na żywopłot całoroczny