Babka zwyczajna: występowanie i wygląd rośliny
Babka zwyczajna jest wieloletnią byliną, która znana była już w starożytnej Grecji. Stosowano ją wówczas jako lek na czerwonkę (ostrą postać choroby zakaźnej jelit z intensywną biegunką). Była też wykorzystywana 3000 lat temu w Chinach jako środek wykrztuśny i moczopędny. U nas jest rośliną pospolitą, występującą praktycznie wszędzie. Najczęściej rośnie na polnych drogach, przydrożach, na łąkach, pastwiskach i udeptywanych murawach (np. boiskach) oraz w ogrodach. Spotkać można ją nawet na niższych piętrach gór, w tym w Tatrach.
Babka zwyczajna ma krótkie kłącze. Nie posiada wyraźnej łodygi. Roślina dorasta maksymalnie do 40 cm wysokości, choć z reguły jest niższa. Liście babki są szerokie, wyraźnie unerwione, płaskie i mają owalny, zakończony na półokrągło lub nieco bardziej ostro wierzchołek. Pierwsze liście są gładkie, okrągłe lub eliptyczne i łukowato zakończone. Późniejsze są intensywnie zielone z wierzchu, bledsze pod spodem i mają jajowaty kształt. Ich powierzchnia jest pokryta nielicznymi włoskami. Kwiaty babki porastają wydłużone kwiatostany o długości od 10 do 40 cm – są one drobne i mają żółto-biały lub zielono-brunatny kolor.
Wymagania babki zwyczajnej
Babka rośnie na różnych typach gleb, choć szczególnie lubi te wilgotne, żyzne lub gliniaste, piaszczyste oraz zasobne w azot. Najlepsze dla babki zwyczajnej są stanowiska półcieniste lub słoneczne. Często rośnie obok koniczyny i lucerny oraz na wilgotnych ścierniskach żytnich. Roślina potrzebuje średniej ilości wody.
Babka zwyczajna jest dość ekspansywną rośliną i łatwo rozmnaża się z nasion. Wydaje ich ogromne ilości, dlatego jest spotykana praktycznie wszędzie.
Babka zwyczajna: choroby i szkodniki
Babka zwyczajna jest odporna na choroby i szkodniki. Może rosnąć praktycznie wszędzie: od suchych gleb po bagna i brzegi wodne.
Zwalczanie babki zwyczajnej
Babka zwyczajna w niewielkich ilościach jest nieszkodliwa dla innych roślin. Ze względu na pionowe kłącze, które potrafi wegetować pod ziemią przez kilka lat, ma ona jednak tendencje do rozpleniania się. Wówczas odbiera ona składniki pokarmowe i wodę innym uprawom, a porastając ścierniska, przesusza glebę. Zwalczanie babki zwyczajnej polega na regularnym koszeniu odłogów i ugorów.
Zastosowanie babki zwyczajnej
Wyciąg z babki zwyczajnej stosowany jest w zwalczaniu chorób układu oddechowego, pokarmowego i moczowego. Babka zwyczajna jest też składnikiem maści regenerujących i przyspieszających gojenie ran, owrzodzeń i otarć. Przeciwbólowo i przeciwświądowo działa też przykładanie na skórę świeżych liści babki. Sok z babki zwyczajnej działa ponadto osłonowo, nawilżająco, wykrztuśnie i przeciwzapalnie.
Stanowisko: Półcieniste, słoneczne
Wilgotność: Podłoże wilgotne
Roślina ozdobna z: Liście
Podlewanie: średnie
Wysokość: 0,2-0,5 m
Pokrój: Kępiasty
Termin kwitnienia: Maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień
Zimozielone: nie