Charakterystyka róży parkowej
Róża parkowa to ozdobna roślina, która wyróżnia się ogromną różnorodnością. Pędy róży parkowej w zależności od rodzaju mogą być wzniesione i sztywne lub przewiszające i wiotkie. Zróżnicowanie obejmuje także wygląd kwiatów, które mogą być pełne lub półpełne. Niektóre z odmian kwitną obficie przez cały okres letni, inne – jedynie na początku i pod koniec lata. Z niektórych można przygotowywać przetwory.
Do cech wspólnych odmian róż parkowych zaliczamy:
- niewygórowane wymagania glebowe,
- mocne rozgałęzienie,
- silny wzrost,
- obfite kwitnienie.
Róża parkowa: wymagania i stanowisko
Róże parkowe nie są wymagające względem podłoża. Róża parkowa będzie zdrowo rosnąć w przeciętnej ziemi ogrodniczej. Wymaga jednak sporej ilości światła oraz podlewania dostosowanego do temperatury panującej w danym czasie.
Róże parkowe zdobią nie tylko wiele przydomowych ogrodów i działek, ale stanowią również ważny element zieleni miejskiej. Dzięki swej wytrzymałości i tolerancji wobec warunków środowiskowych spotykane są zarówno na obrzeżach, jak i w centrach miast.
Uprawa i pielęgnacja róży parkowej
Pierwszym krokiem na ścieżce odpowiedniej pielęgnacji róż parkowych jest zapewnienie im odpowiedniego stanowiska. Drugim – usuwanie przekwitniętych pąków, by roślina mogła zawiązać i wydać nowe. Trzecim i najważniejszym punktem jest obserwacja rośliny pod kątem chorób, które często porażają róże. Zaliczamy do nich między innymi:
- przędziorka chmielowca,
- mączniaka prawdziwego róży,
- czarną plamistość róży,
- mszycę różano-szczeciową.
W przypadku zauważenia jakichkolwiek zmian chorobowych należy zastosować konkretny oprysk oraz usunąć i spalić chore pędy.
Stanowisko: Słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Kwiaty
Podlewanie: średnie
Wysokość: 1-2m
Pokrój: Rozłożysty, wzniesiony
Termin kwitnienia: Czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień
Zimozielone: -