Spis treści:
- Nietypowe krzewy owocowe. Nie tylko malina i agrest
- Cytryniec chiński
- Dereń jadalny
- Komosa rózgowa
- Oliwnik baldaszkowaty
- Migdałowiec jadalny
- Nieszpułka
Nietypowe krzewy owocowe. Nie tylko malina i agrest
W przydomowych ogrodach tradycyjnie królują maliny, porzeczki, agrest oraz jeżyny. Te sprawdzone gatunki świetnie adaptują się do lokalnych warunków, tworząc zarówno urokliwy krajobraz, jak i dostarczając zdrowych przysmaków. Jednakże świat krzewów owocowych kryje w sobie znacznie więcej opcji, oferując bogactwo mniej znanych, lecz nie mniej wartościowych roślin. Odkrycie tych unikalnych gatunków, które łączą w sobie walory estetyczne z bogactwem smaku, może stanowić prawdziwe „dwa w jednym” dla każdego ogrodu, zapewniając nie tylko przepiękne widoki, ale także niezwykłe, pyszne owoce.
Cytryniec chiński
Cytryniec chiński (Schisandra chinensis) to pnącze o niezwykłej urodzie, które wzbogaca ogrody nie tylko swoim efektownym kwitnieniem i aromatycznym zapachem, ale również cennymi owocami. Te malutkie, rubinowe jagody, skupione w eleganckie, zwisające kiście, stanowią doskonały surowiec na różnorodne przetwory. Cytryniec chiński osiąga pełnię swojego owocowania, gdy ma dostęp do dużej ilości promieni słonecznych, zasiedlając przy tym żyzną i dobrze drenowaną glebę. Kluczem do obfitych zbiorów jest także regularne nawadnianie rośliny, która wykazuje imponującą odporność na niskie temperatury.
Cytryniec chiński wydaje rubinowe owoce. Fot. CanvaPro
Przeczytaj również: Szczepienie drzew owocowych. Proste sposoby i najlepsze terminy na szczepienie
Dereń jadalny
Dereń jadalny (Cornus mas), wyróżniający się jako jedna z pierwszych roślin witających wiosnę swoim kwitnieniem, przechodzi w pełnię dojrzałości owoców w okolicach września, oferując ozdobne, owalne jagody o intensywnie czerwonym odcieniu. Rozrastając się do wysokości 3-5 metrów, może przybierać formę zarówno krzaczastą, jak i drzewiastą, a jego owoce doskonale nadają się na domowe przetwory.
Wyjątkowa odporność derenia na mróz i suszę czyni go wytrzymałym mieszkańcem ogrodów, choć dla zachowania optymalnego owocowania, zalecane jest utrzymanie lekko wilgotnej gleby. Preferuje on gleby wapienne, ale jest na tyle elastyczny, że poradzi sobie, o ile nie zostanie posadzony na skrajnie kwaśnym podłożu. Szczególnie ciekawa jest jego odmiana Variegata z biało-zielonymi liśćmi, która dodaje ogrodowi szczególnego uroku jako drzewko ozdobne. Ważne jest, aby podczas wyboru rośliny do nasadzeń zwrócić uwagę na jej gatunek, ponieważ w rodzinie dereni znajdziemy zarówno odmiany z jadalnymi owocami, jak i te, które posiadają wyłącznie wartości dekoracyjne.
Komosa rózgowa
Komosa rózgowa (Chenopodium capitatum), znana również jako truskawkoszpinak ze względu na swój unikalny smak i wartości odżywcze, jest jednoroczną rośliną, którą warto posadzić w swoim ogrodzie. Pochodząca z ciepłych regionów Morza Śródziemnego i Azji Mniejszej, adaptuje się do różnorodnych warunków klimatycznych, pokazując swoją wszechstronność. Uprawa tej rośliny jest niezwykle prosta i dostępna nawet dla początkujących ogrodników – wymaga jedynie lekkiego przygotowania gleby i siewu nasion, które zaskakująco łatwo i szybko kiełkują. Przyjazna dla osób poszukujących alternatywy dla tradycyjnego szpinaku komosa rózgowa, cechuje się łagodniejszym od niego smakiem (można jeść jej liście). Może być uprawiana na niewielkich przestrzeniach, przykładowo w doniczkach na balkonie, oferując satysfakcjonujące zbiory.
Przeczytaj również: Nawóz z chleba. Jak go przygotować i jakie rośliny nim podlewać?
Preferuje stanowiska od słonecznych po półcieniste i wykazuje dużą elastyczność wzrostu, co pozwala na dostosowanie miejsca uprawy do jej potrzeb. W półcieniu roślina ta może osiągać większe rozmiary liści i owoców, zachowując przy tym intensywną zieleń. Komosa rózgowa, będąc rośliną delikatną i płytko ukorzenioną, wymaga regularnego podlewania, a jej uprawa w gęstych grupach nie tylko zwiększa plon, ale również tworzy dekoracyjną, zieloną kępę, która stanowi ozdobę każdej przestrzeni.
Dereń jadalny jest odporny na trudne warunki środowiska. Fot. CanvaPro
Oliwnik baldaszkowaty
Oliwnik baldaszkowaty (Elaeagnus umbellata) to fascynująca roślina, łączącą w sobie cechy krzewu i delikatnego drzewka. Nazwa tej rośliny wzięła się od charakterystycznych liści, które swoim wyglądem przywodzą na myśl gałązki oliwne. Kwitnące na oliwniku drobne kwiaty roztaczają intensywny zapach, który nie tylko cieszy zmysły, ale również skutecznie przyciąga pszczoły, wspierając bioróżnorodność przyrody.
Jego owoce, mieniące się w odcieniach czerwieni, dojrzewają jesienią, dodając ogrodowi barw w chłodniejsze miesiące. Oliwnik baldaszkowaty jest rośliną niezwykle tolerancyjną pod względem warunków glebowych, doskonale adaptując się do siedlisk słonecznych, nawet tych o mniej żyznej, piaszczystej glebie. Warto unikać jedynie terenów zbyt wilgotnych. Kluczem do obfitych zbiorów jest posadzenie co najmniej dwóch roślin różnych odmian z uwagi na ich obcopylność. Ważne jest, aby odróżniać oliwnik baldaszkowaty od innych gatunków z tej rodziny (np. oliwnika wąskolistnego), które choć dekoracyjne, mają inne wymagania i charakterystykę.
Przeczytaj też: Nie ma lepszego sposobu na użyźnianie gleby. Co to jest i jak stosować wermikompost?
Migdałowiec jadalny
Migdałowiec jadalny (Prunus dulcis), należący do rodziny różowatych, w stanie naturalnym występuje na południu Europy oraz w cieplejszych rejonach świata, takich jak basen Morza Śródziemnego. Przystosowanie do warunków klimatycznych Polski świadczy o jego wyjątkowej odporności. Charakteryzując się rozłożystą koroną i ciemnozielonymi, błyszczącymi liśćmi z wyraźnym żyłkowaniem, migdałowiec staje się ozdobą ogrodu już od wczesnej wiosny, kiedy to zanim pojawią się na nim liście, gałęzie obsypują różowe, aromatyczne kwiaty.
Owoce migdałowca, owalne i pokryte delikatnymi włoskami, zbieramy późnym latem. Aby cieszyć się obfitymi plonami, niezbędne jest zapewnienie roślinie odpowiedniego stanowiska — słonecznego, zacisznego i osłoniętego przed wiatrem, a także gleby żyznej, próchnicznej i lekko zasadowej. Wymaga obcopylności dla zapewnienia owocowania. Migdałowiec jadalny powinien być sadzony w towarzystwie drugiego egzemplarza lub blisko brzoskwini, co zwiększa szanse na obfite zbiory.
Nieszpułka
Nieszpułka (Mespilus germanica), chociaż często niezauważana wśród popularniejszych gatunków, to roślina z długą historią uprawy. Swoim wyglądem przypomina skromnych wymiarów drzewko, które równie dobrze może być określane mianem krzaczastego giganta. Owoce nieszpułki, urocze w swojej prostocie, przypominają miniaturowe wersje jabłek, w szczególności odmiany Reneta.
Ich pełnia smaku ujawnia się późną jesienią, a cierpliwość w oczekiwaniu kilkunastu dni po zbiorze jest kluczem do odkrycia ich prawdziwego charakteru. Doskonale nadają się one nie tylko do bezpośredniego spożycia, ale również jako baza do domowych przetworów. Nieszpułka — wytrzymała i niewymagająca, najlepiej rozwija się w słonecznym, osłoniętym od wiatru miejscu, gdzie ziemia jest żyzna i umiarkowanie wilgotna, stanowiąc piękny i praktyczny dodatek do każdego ogrodu.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również: